Dün sözleştiğimiz üzere, Agatha ile buluşmak için dokuz gibi hostelden çıktım. Fakat küçük bir ayrıntıyı atlamışız. Meydandaki metro istasyonundaki A çıkışında buluşacaktık. Fakat meydanda doğu ve batı olmak üzere iki metro istasyonu var. Araları yaklaşık 1km. İki metro istasyonunda dört çıkışı var. Araları yaklaşık 300 mt. Dokuz buçuk gibi bir doğu istasyonuna bir batı istasyonuna gittim. Bir A’ya baktım bir diğer harflere.  Bu arada bir amca yolumu çevirdi. Beni artist sanmış. Ne iş yaptığımı sordu. Biraz sohbet etmek istedi. Ben de kıramadım ayak üstü beş dakika sohbet ettik. Saat 10:30 oldu. Baktım doğu Tian an men meydanı durağında Agata’yı gördüm. O da beni merak etmiş. Sonradan o da fark etmiş iki istasyon ve birçok çıkış olduğunu. Oturmuş beni beklemiş. Bu kadar büyük meydan olursa olacağı bu.

Neyse buluştuk. Başladık Pekin sokaklarında dolaşmaya. Yasak şehrin hemen arkasındaki Jingshan parkına gittik. Buraya parktan ziyade seyir tepesi diyebiliriz. Eski Pekin’in en yüksek yeri. Burayı, yasak şehrin etrafındaki hendeklerden çıkan toprakları burayı yığarak yapmışlar ve yüzyıllarca bu tepeden yüksek yer yapmayı yasaklamışlar.  Özellikle yasak şehir olmak üzere buradan şehir çok güzel görünüyor. Oturup manzarayı seyrettik. Gerçekten çok etkileyici.

Hava o kadar değişik ki hayatımda ilk defa böyle hava görüyorum. Çok değişik bir pus var. Güneş doğdu hava aydınlık, havaya bakınca bulut pus yok gibi görünüyor ama ortalıkta güneş yok. Hatta güneşin izi bile yok. Tam gezme havası. Ne sıcak ne soğuk güneş yok, yağmur yok, rüzgar yok.

Oradan hemen yanındaki Behia Parkına gittik. Behia Parkının yaklaşık 1000 yıllık geçmişi var. Çin’in en büyük ve en eski parkı. O dönemde yaşayanlar gerçekten bu tür şeylere çok önem veriyorlarmış. Behia Parkının ortasında bir ada var adada ise Çinlilerin çok önem verdikleri Beyaz Dagoba ( Baita) var. Park o kadar büyük ki yaklaşık bir saatte Beyaz Dogaba’ya tırmandık. Parkın içinden dar Pekin sokaklarına çıktık. Park yaklaşık 3 saatimizi aldı. Oradan eski Pekin sokaklarında yürüyerek. Davul Kulesi ve Çan Kulesine gittik.

Bitişik olan Davul ve Çan kulesinin etrafında peyzaj çalışması varmış. Her yer inşaat yeriydi. Çok vakit harcamadık. Oradan yürüyerek Pekin’in en uzun eski sokaklarından birine girdik. Burası eski Pekin ile yeni Pekin arasında kalmış nevi şahsına münhasır bir sokak. Birçok küçük dükkan, restoran var.

Ben böyle, o parka, bu kuleye gittik diyorum yakın gibi geliyor ama iki park iki kule gezmesi toplam 5 saatimizi aldı. Haritadan bakılınca hemen meydanın çevresi, yasak şehrin kuzey tarafları fakat mesafe oldukça uzun.

Oradan uzunca bir yürüyüş ile Agatha’ya söz verdiğim, filmlerde gördüğümüz daracık kalabalık Çin sokağına geldik. Pekin’in en büyük sokağı. Agatha çok merak ediyordu ama sokağa girince yüz ifadesi bir anda değişti. Bir de kokusu var ki anlatamam. Sanırsın bütün Pekin’in kanalizasyonu buradan geçiyor. Sokağı baştan sona dolaştık. Bol bol fotoğraf çekindik. Ve sıra geldi. Bir böcek yemeğe. Agatha gün içinde, vejetaryen olmasına rağmen böceğin bacağından yiyebileceğini söyledi. Bir tanesinin yanına yanaştık. Akrep, örümcek, yarasa, yılan, kırkayak, çekirge vb. Ne istersen var. Ben yiyeceğim böceği seçtim. Akrep yiyeceğim. Bu arada bu sokakta patates, kuzu şiş falan 2 şiş 5 yuan ama üç akrepten oluşan tek şiş 25 yuan. Oldukça da değerli bu meretler. Akrep olan çöpü aldım. Baktım yanımda canlıları kıvır kıvır oynuyor. Ne yalan söyleyeyim. Biraz heyecanlandım. Ama serde erkeklik var. Agatha elinde kamera bekliyor. Bacaklarından biraz tadına baktım güzel. Kuyruk ile devam ettim. Tabi ki hepsini yemedim. Tahmin ettiğim kadar kötü değilmiş. Yağda bol miktarda kızardığı için öyle iğrenç bir tadı yok. Kıtır kıtır cips gibi bir şey.

Sonrasında sokağın yanındaki büyük caddede oturduk. Agata’nın akşam treni var. Xi an’a gidecek. Oradan da Tibet’e gidecek. Agata Polonya’lı fakat Londra’da yaşıyor. Bir film şirketinde çalışıyor. İnanılmaz kibar, cana yakın ve süper bir gezi arkadaşı. Keşke iki gün değil de bütün geziyi beraber yapsaydık. Bu gün yaklaşık 15 km yol yürüdük. Bir defa yoruldum demedi, susadım demedi.

Oradan Tian an men meydanına geçtik. Agata bir heykelin fotosunu çekmek istiyordu. Fotoğraf çekindik. Bu arada birine bizi çekmesini istedik. Bizi çektikten sonra annesini bizimle birlikte çekmek istedi. Bu gün Agata beni solladı. Ondan dört kişi foto çekinmek istedi benden üç kişi.

Gezi öncesi iki ülkenin kitabını aldım. Biri Çin diğeri Japonya. Şu an Berlitz’in Çin kitabını kullanıyorum. Böyle bir gezide özellikle hakkında hiçbir şey bilmediğiniz yere gidecekseniz Berlitz’in gezi kitaplarını tavsiye ederim. Hem küçük hem, haritası, resimleri var hem de o yer hakkında çok detaylı bilgiler var. Tek bir yerde dikkat etmeniz geren nokta var. Bazen kitabın çok överek bahsettiği yer sizin hiç ilginizi çekmeyecek bir yer çıkabiliyor. Ya da sizi çok etkileyen bir detay kitap da olmayabiliyor. O yüzden kitabın yanınızda bulunmasında fayda var ama körü körüne kitabı takip etmeyin özellikle yerel broşürlere ve turist informationlardan bilgi alın.

Akşam üstü Agata’yı metro istasyonuna bıraktım. Oradan hostele geldim. İki gündür çok yürüyorum o yüzden bu gün erken yatacağım.